Cerevisia | 90 capsules

Beschrijving

SACCHAROMYCES CEREVISIAE CNCM I-3856

 

De darmflora in het menselijk lichaam bestaat uit miljarden micro-organismen: bacteriën, gisten, schimmels en zelfs virussen. Deze flora, ook wel microbiota genoemd, wordt gekenmerkt door een subtiele balans tussen deze verschillende micro-organismen. Een onbalans kan leiden tot gevoelens van ongemak, waaronder in de darmen.

Saccharomyces cerevisiae is een niet-koloniserende gist. Dit betekent dat het zich niet aan de darmwand hecht, waardoor het risico op candidiasis beperkt wordt. Het kan echter in hoge concentraties in de darmen voorkomen en daar in levende vorm aanwezig blijven. Talrijke studies1-3 zijn uitgevoerd met Saccharomyces cerevisiae CNCM I-3856.

Dit omvat bijvoorbeeld de gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde klinische studie van Pineton de Chambrun1, die werd uitgevoerd bij mensen in de leeftijd van 18 tot 75 jaar met symptomen van het prikkelbare darmsyndroom1.

Cerevisia bevat een specifieke stam van gist: Saccharomyces cerevisiae CNCM I-3856. Deze stam is geselecteerd uit meer dan 6.000 giststammen na jaren van onderzoek.

De Trenker plus

De specifieke stam die in Cerevisia wordt gebruikt, is geregistreerd bij de CNCM (Collection Nationale de Cultures de Microorganismes).

Samenstelling per dosering* (1 capsule)

Saccharomyces cerevisiae CNCM I-3856: 4 miljard goede gisten

• Maximale aanbevolen dagelijkse dosis.

Gebruik

1 capsule Cerevisia per dag innemen ‘s ochtends tijdens een maaltijd.

Om de effecten van Saccharomyces cerevisiae CNCM I-3856 te verlengen, is het raadzaam om Cerevisia gedurende langere tijd te blijven gebruiken.

Voedingssupplement • AS 21/31

VOEDINGSSUPPLEMENT – Overschrijd de aanbevolen dagelijkse dosis niet. Het is geen vervanging voor een gevarieerde, evenwichtige voeding en een gezonde levensstijl. Het langdurig gebruik van levende micro-organismen bij kinderen, immuungecompromitteerde volwassenen en patiënten met centrale veneuze katheters wordt niet aanbevolen.

 

¹Pineton de Chambrun et al, 2015
²Spiller R. et al, 2015
³Cayzelle-Decherf A. et al, 2017